Opublikowano Dodaj komentarz

Co mogę, gdy nie mam potrzebnego? Zasoby wymienialne

Dla wielu artystów sztuka jest zajęciem dodatkowym. Nie traktują oni sztuki jak przedsiębiorstwa, które da im utrzymanie, a nawet liczą się z tym, że będą dokładać do tej działalności. Właśnie… Z czego będą dokładać? Żeby się tego dowiedzieć, trzeba przeanalizować posiadane zasoby wymienialne.

Zasoby wymienialne, to jest wszystko to, czego nie wykorzysta się bezpośrednio w zadaniach powiązanych z procesem twórczym, ale dzięki nim można pozyskać zasoby przydatne lub konieczne w twórczości.

Najczęściej spotykanym zasobem wymienialnym są pieniądze. Należą do tej grupy również inne źródła dochodu, nawet jeśli mają charakter tylko potencjalny.

W przeciwieństwie do pozostałych grup zasobów, w tej grupie najważniejsze są zasoby obrotowe. To one mogą szybko pomóc we wsparciu działań artystycznych, zanim osiągną one pełną skuteczność.

Uzyskanie środków z wymienialnych zasobów trwałych jest czasochłonne, więc nie są one w stanie wspierać w doraźnych problemach. Zasoby trwałe mają znaczenie, tylko gdy w celach nie jest uwzględniona ekonomiczna efektywność działalności twórczej i wymagane jest wskazanie zewnętrznych źródeł finansowania.

Obrotowe zasoby wymienialne to pieniądze i inne rzeczy, które łatwo szybko sprzedać np. owoce z przydomowego sadu.

Trwałe zasoby wymienialne to rzeczy, które trudno szybko sprzedać bez straty wartości, ale można je wykorzystać do zarabiania np.:

  • przydomowy sad,
  • udziały w przedsiębiorstwach,
  • miejsce pracy.
Opublikowano Dodaj komentarz

Żeby wszystko było sprawne i na czas… Zasoby serwisowe i logistyczne

Wstęp

Przynieś, zanieś, pozamiataj…

Czymś to trzeba zrobić. od tego są zasoby serwisowe i zasoby logistyczne. Te grupy zasobów obejmują narzędzia wspierające pomocnicze względem sztuki zadania stojące przed twórcą. Pomagają one zrobić wszystko to, co jest potrzebne obok głównego dzieła.

Zasoby serwisowe

Do tej grupy należy to, czego bezpośrednio nie wykorzystuje się w procesie twórczym, ale pomaga utrzymać inne zasoby w należytym stanie, mogą to być np.:

  • ostrzałki do dłut,
  • siłownie (występy sceniczne to spory wysiłek, mogą wymagać dodatkowych ćwiczeń kondycyjnych),
  • stroiki,
  • maszyny do szycia (jeśli właściwym zasobem produkcyjnym są np. stroje używane do tworzenia przedstawienia, dla projektantów mody maszyna do szycia będzie zasobem produkcyjnym, bo ich dziełem są ubrania),
  • części zamienne,
  • instrukcje obsługi;

Zasoby serwisowe czasami miesza się z pozostałymi grupami, bo nieraz trudno je jednoznacznie od siebie oddzielić. W ich ocenie należy rozróżnić, które z nich zapobiegają błędom, które je naprawiają, a które są wykorzystywane do produkcji innych zasobów — zwykle produkcyjnych.

Zasoby logistyczne

Logistyka dba o to, żeby wszystko znalazło się tam, gdzie powinno się znaleźć. To co pomaga w osiągnięciu tego celu, to właśnie zasoby logistyczne. Dzieli się je na grupy w zależności od tego, w których fazach logistyki są wykorzystywane:

  1. zaopatrzenie,
    W tej fazie zdobywamy konieczne zasoby z zewnątrz
  2. transport,
    W tej fazie przenosimy zasoby, między różnymi miejscami w przestrzeni
  3. magazynowanie,
    W tej fazie przenosimy zasoby, między różnymi miejscami w czasie
  4. dystrybucja,
    W tej fazie przekazujemy dzieło docelowemu odbiorcy

Przykładami zasobów przydatnych w poszczególnych fazach procesu logistycznego:

  1. zaopatrzenie:
    • bazy dostawców zawierające informacje, jakie usługi lub materiały mogą oni dostarczać,
    • dotychczas przyznane rabaty;
  2. transport:
    • pojazdy,
    • umowy z zewnętrznymi podmiotami (np. sklep oferujący darmową dostawę),
    • łącza internetowe (dla dzieł i zasobów w formie cyfrowej np. e-booki, grafika komputerowa, pliki audio lub wideo, rzeźby w postaci plików do wydrukowania na drukarce 3D)
  3. magazynowanie:
    • nieruchomości (magazynem może być pusty plac, budynek, pomieszczenie, lub tylko jego część),
    • serwery (dla dzieł w formie cyfrowej),
    • meble (szafy, regały itp.),
    • garaże,
    • hotele,
    • lodówki i inne urządzenia utrzymujące specyficzne warunki w magazynie, jeśli wymaga tego materiał lub dzieło;
  4. dystrybucja:
    • kontakty z wydawcami,
    • kontakty z hurtowniami,
    • kontakty ze sklepami tematycznymi,
    • własne sklepy (zarówno sklepy internetowe jak stacjonarne),
    • sale widowiskowe,
    • sale wystawowe.

Zasoby logistyczne należy oceniać przez pryzmat użyteczności dla odpowiedniej fazy. Dla:

  1. zaopatrzenie:
    • możliwość zdobycia wszystkich potrzebnych zasobów
    • jakości dostarczanych zasobów,
    • ceny;
  2. transport:
    • zdolność do przemieszczenia zasobów lub dzieł w należytym stanie,
    • możliwość dotarcia w wymagane lokalizacje,
    • koszty transportu;
  3. magazynowanie:
    • pojemność, najlepiej mierzona czasem, na jaki można by przerwać twórczość, po okresie zwiększonej pracy tak, aby nikt z zewnątrz tego nie zauważył, np. jeśli sprzedajesz 2 obrazy miesięcznie, a magazyn mieści 20 obrazów, to ma on pojemność 10 miesięcy;
    • warunki przechowywania, czy zasoby są odpowiednio zabezpieczone,
    • koszty magazynowania;
  4. dystrybucja:
    • sposób rozliczania się z partnerami dystrybucji,
    • liczba ich klientów,
    • usługi dodatkowe, np. promocyjne.

Opublikowano Dodaj komentarz

Jak Cię widzą? Czy Cię słyszą? Zasoby wizerunkowo-promocyjne

Zasoby wizerunkowo-promocyjne

Zasoby wizerunkowo-promocyjne

Zasoby wizerunkowo-promocyjne, to narzędzia, którymi możemy przekonywać innych do uznania wartości tworzonych dzieł i w efekcie sprowokowania ich do reakcji, dla których tworzymy sztukę.

Zasoby wizerunkowo-promocyjne dzielą się na dwie grupy:

  • zasoby wizerunkowe, czyli to, jak jest się postrzeganym jako artysta, oceniać  można przez pryzmat:
  • zdobytych nagród,
    • wyników sprzedażowych dotychczasowych dzieł,
    • posiadanych rekomendacji,
    • liczby fanów;
  • zasoby promocyjne, to są kanały, dzięki którym można informować innych o wytworzonych dziełach, należą do nich m.in.:
    • czasopisma tematyczne,
    • strony internetowe, w tym profile na zewnętrznych portalach,
    • audycje radiowe lub telewizyjne,
    • miejsca na spotkania autorskie,
    • słupy ogłoszeniowe itp.
  • zasoby promocyjne oceniane są przez pryzmat:
    • liczby odbiorców,
    • kosztów związanych z nadaniem komunikatów w kanałach promocyjnych,
    • pokrycia się odbiorców kanału promocyjnego z gronem zainteresowanych dziełami.

Analiza

Każdy z wymienionych zasobów powinien być wnikliwie oceniony. Wizerunek pod kątem argumentacji na rzecz jakości dzieła, a kanały promocyjne powinny pod kątem możliwości informowania innych o dziełach.

Uwaga: Przy korzystaniu z kilku kanałów promocyjnych należy pamiętać, że nie można po prostu dodać do siebie liczby odbiorców z poszczególnych kanałów promocyjnych, aby uzyskać całkowitą liczbę odbiorców działań promocyjnych. Trzeba uwzględnić to, że część odbiorców będzie się powtarzać w kilku kanałach promocyjnych.

Przykład

1. Nagroda w konkursie KKK, świadczy o wysokiej wartości dzieła DDD w obszarze OOO (bardzo łatwo opis zasobów wizerunkowych przerobić na hasła promocyjne)

Kanał promocyjny: KKPP

  • Liczba odbiorców: ok. 46 tys.
  • Struktura odbiorców wg wieku i płci (M|K): 0-13: 3%|5%; 13-18: 12%|20%; 18-26: 15%|25%; 26-60: 4%|14%; 60+: 0%|2% (warto zrobić wykres)
  • Struktura odbiorców wg zainteresowań: …
  • Pokrycie się grupy odbiorców z grupą docelową: ok. 60%, ok. 28 tys
  • Popularność form komunikatów:
    • Artykuły:
      • <1000 słów: 20%
      • >1000 słów: 5%
    • Filmy:
      • <2 min: 15%
      • 2-10 min: 5%
      • > 10 min: 5%
    • Zdjęcia: 5%
Opublikowano Dodaj komentarz

Czym działamy?

Akt twórczy wymaga zaangażowania dużo więcej niż tylko pomysłu. Dzieło zawsze jest osadzone w rzeczywistości. Analiza zasobów jest nadaje realizm dziełu na 2 sposoby:

  1. Wiesz co możesz zrobić – realne są Twoje plany.
  2. Możesz lepiej odwzorować rzeczywistość w dziele.

Obojętnie, czy chcesz sprawdzić co jest w zasięgu, czy chcesz stworzyć bardziej wiarygodną narrację, to analiza zasobów będzie wyglądać podobnie. Choć ostateczne wnioski mogą się różnić.

Jeśli uznasz, że bohater kupi brakujący mu sprzęt za pieniądze wygrane w loterii, to wystarczą 2 Twoje zdania, żeby się to mu udało. Jednak w naszym świecie nie jest tak prosto ustawić wyniki loterii. Hazard ma to do siebie, że większość przegrywa, a nieliczni się bogacą. U siebie planuj tak, jakbyś przegrywał w hazardzie wszystko jak leci. Jeśli Tobie czegoś brakuje, to musisz szukać tańszych zamienników, szukać lepszych źródeł zarobku, albo po prostu zmienić plany. Jeśli wygrasz, to plan można zmienić.

Zasoby produkcyjne

Zasoby produkcyjne, to te części naszego majątku, które można wykorzystać do produkcji dzieł. Świadomość posiadanych zasobów jest ważna przy planowaniu, gdyż to głównie od posiadanych zasobów zależą możliwe działania. Poniżej lista kategorii z przykładami zasobów:

Sprzęt, narzędzia, maszyny

To, czego bezpośrednio używamy do nadania fizycznej formy dziełu, np.:

  • instrumenty muzyczne,
  • sztalugi,
  • komputery,
  • dłuta,
  • studia nagrań,
  • aparaty fotograficzne,
  • kamery;

Źródła wiedzy i inspiracji

Wszystko, to co czyni nas coraz lepszymi fachowcami, np.:

  • słowniki,
  • encyklopedie,
  • bazy danych,
  • kolekcje innych dzieł,
  • podręczniki;

Umiejętności

Wszystko, to co uczyniło nas fachowcami:

  • formalnie potwierdzone kursy, szkoły, szkolenia itp.,
  • doświadczenie wynikające z dotychczasowego dorobku;

Prawa

  • prawa autorskie,
  • prawa do wykorzystania cudzych utworów (koniecznie trzeba uzyskać licencję, jeśli chce się np. nagrać piosenkę do słów innego poety),
  • prawa do korzystania z zasobów innych podmiotów np. bibliotek;

Relacje

W niektórych dziedzinach ważne są kontakty z innymi ludźmi, np.:

  • w teatrze i kinematografii reżyser potrzebuje grupy aktorów,
  • w muzyce polifonia jest trudna do uzyskania przez solistę.

Warto zwrócić uwagę, że tu interesują nas już istniejące relacje, potwierdzone np. umową ramową lub trwającą historią współpracy. Potencjał na nawiązanie nowych relacji opisują Zasoby marketingowo-wizerunkowe.

Ponadto niektóre rzeczy można pożyczyć. Dlatego ważną cechą dla relacji jest wiarygodność jako pożyczający np. wyrażona zdolnością kredytową. To czy mamy środki na wypożyczenie określają Zasoby wymienialne.

Analiza zasobów produkcyjnych

Przy analizie zasobów nie wystarczy ich wypisać. Należy jeszcze możliwie szeroko go opisać:

  1. Do czego można go wykorzystać
  2. Jak o niego dbać
  3. Co jeszcze jest potrzebne do używania

Przykłady

Wiolonczela

Wiolonczela, producent PPP, Model MMM – wartość CCC zł, instrument smyczkowy, wykorzystywany m.in. w kwartetach smyczkowych w celu prowadzenia linii niskotonowej. występuje w orkiestrach symfonicznych, dobrze komponuje się w: stylistyce SSS1 z instrumentami A1, B1, C1, D1, w roli RRR1; stylistyce SSS2 z instrumentami A2, B2, C2, D2, w roli RRR2.

Serwis: Strojenie bezpośrednio przed występem przez wiolistę.

Zasoby komplementarne: wiolista, zapasowe struny (2 zestawy w posiadaniu);

Drukarka wielkoformatowa

Drukarka wielkoformatowa, producent PPP, Model MMM – wartość CCC zł, Pozwala na druk banerów, plakatów, …, itp. na papierze, płótnie, …, o gramaturze MIN-MAX g/m^2, dostarczanym w rolkach o szerokości MIN-MAX cm. Rozdzielczość druku RRR dpi. Obsługuje palety kolorów: P1, P2, P3, zużycie tuszu Z l/m^2.

Serwis: czyszczenie głowicy przy każdym uruchomieniu (zgodnie z instrukcją INS XYZ/RRRR), renowacja dysz raz na 2 lata lub po zadrukowaniu 5 km^2 powierchni

Zasoby komplementarne: Tusz (zapasy: C- 5l, M-3l, Y-4l, K-2l)

Opublikowano Dodaj komentarz

Audyt, czyli skąd wiedzieć co najlepiej robić

Czym jest audyt?

Audyt to w ustaleniu strategi. W tym kroku określa się swój stan początkowy. Dzieje się to poprzez ustalenie posiadanych zasobów.
Zasoby to wszystko to, co jest potrzebne, aby zrealizować swój plan.

W lekcjach wchodzących w skład tej części kursu omówione zostaną główne grupy zasobów, wraz z podaniem metod ich audytu.

Zasoby można grupować na różne sposoby. Niektóre grupowania opierają się na własnych cechach charakterystycznych zasobów i tak można podzielić zasoby np. na zasoby:

  • materialne: maszyny, wyroby, materiały, nieruchomości itp.
  • niematerialne: prawa, licencje, wiedzę itp.

Te kategorie można dalej rozbijać, to może mieć znaczenie np. dla magazynowania i transportu. Nie wszyscy artyści są zmuszani do korzystania z tej formy klasyfikacji, ale może się ona przydać np. rzeźbiarzom. Odmienne podejście będzie koniecznie w przypadku figurek, których największy wymiar nie przekracza kilkunastu centymetrów, a inne, gdy tworzy się posągi na miarę Statuy Wolności.

Jednak z punktu widzenia strategicznego najważniejsza jest użyteczność zasobów w osiąganiu celu. Cele są osiągane dzięki realizacji zadań, które również można grupować, więc zasoby można grupować zgodnie z podziałem zadań:

  1. zadania produkcyjne, związane bezpośrednio z realizacją celów. Jeśli celem jest bycie reżyserem teatralnym, to będą tu zadania związane z tworzeniem spektakli, jeśli celem jest bycie muzykiem, to będą tu zadania związane z tworzeniem muzyki, dla pisarzy pisanie książek itd.
  2. zadania promocyjne, związane z nakłanianiem innych do wsparcia realizacji własnych celów. Jeśli celem jest bycie dobrze zarabiającym artystą, to będą to zadania związane z nakłanianiem do przekazywania artyście pieniędzy, np. poprzez kupowanie dzieł lub gadżetów związanych z artystą, jeśli celem jest sława, to będą tu zadania zdążające do uczenia innych, aby kojarzyli nazwisko lub pseudonim z określonymi słowami kluczowymi.
  3. zadania serwisowe i logistyczne, czyli zadania pomocnicze do pozostałych. Obejmuje utrzymania narzędzi do zadań produkcyjnych, zakupy, transport, magazynowanie, dystrybucje itp. Rzeźbiarz będzie ostrzył dłuta, malarz kupował farby, muzyk jeździł z koncertami, trupa teatralna będzie magazynowała stroje i rekwizyty, pisarz wprowadzał książki do księgarni itp.

Z tymi zadaniami związane są różne grupy zasobów, odpowiednio:

  1. zasoby produkcyjne,
  2. zasoby wizerunkowo-promocyjne,
  3. zasoby serwisowo-logistyczne,
  4. zasoby konwertowalne, niepomagające bezpośrednio w realizacji zadań wspierających osiąganie celów, ale dzięki nim można uzyskać zasoby z pozostałych grup. Na ogół są to pieniądze.

Ten podział jest najbardziej użyteczny z punktu widzenia strategii i dlatego audytowi każdej z tych grup zostanie poświęcona osobna lekcja.

Innym pomocnym podziałem jest podział ze wzgląd na trwałość zasobu:

  • zasoby trwałe, mogę być wykorzystane w wielu dziełach np. instrumenty muzyczne, komputery, pędzle, reputacja, prawa autorskie;
  • zasoby obrotowe, mogą być wykorzystane tylko w jednym dziele np. farby, płyty CD, papier.

Dla audytu strategicznego największe znaczenie mają zasoby trwałe. Zasoby obrotowe mają istotne znaczenie dla analiz krótkoterminowych. Na potrzeby audytu wystarczy podać ich łączną wartość.