Kolekcja: Co może się powieść?

Opis

Co może się powieść?

Wszystko co można opisać? Być może.

Co prawda nie wszystko co jest opisane w powieści musi się powieść, ale gatunek ten zwykle napawa optymizmem. Po kiepskim starcie i serii porażek przeplatanych małymi sukcesami zazwyczaj dochodzi się do happy endu.

Czytając o bohaterach mających podobne problemy jak Ty, nauczysz się wychodzić cało z opresji. Powieść ma przewagę nad poradnikiem w tym, że oficjalnie tylko śledzisz losy komicznego w swej nieporadności bohatera. Stawiając poradnik na swoją półkę z książkami wskazujesz, że sam jesteś takim bohaterem. Wizerunkowo lepiej czytać powieści.

Wybór powieści, które się powiodły jest naprawdę spory. To zarodniki, z których łatwo wykiełkuje nowa refleksja.

Jeśli zawsze robiłeś wszytko idealnie, to niestety musisz szukać dalej. Pozostałym polecam razem z Jerzym Klimczokem przyglądać się, jak Bartosz z książki Szlakiem zaniedbań Bartosza W. wygrzebuje się z tarapatów. Niby wpakował się w nie na własne życzenie, ale warto rozpoznać zawarte w książce ostrzeżenie. Nie chcesz przecież kłopotów.

Nie zawsze źródłem problemów są nasze własne działania. Przykładów można mnożyć. Pierwszym z nich niech będzie Życie Pi opisane przez Yanna Martela. Tytułowy Pi jest kapitanem na tratwie dryfującej po oceanie i stara się przypilnować, żeby wielogatunkowe stado pasażerów się nie pożarło. To jest rzeczywistość wielu przywódców: kierowników, rodziców, nauczycieli, dyrektorów, księży, polityków, czy nawet członków samorządu klasowego w szkole. Skoro Pi sobie poradził, to Ty również!

Czasami od nas zależy bardzo mało. Tak jest, gdy żyje się w państwie totalitarnym lub pod okupacją. Najbliższe nam są realia III Rzeszy opisane przez Markusa Zusaka w książce: Złodziejka książek i Szymona Wiesenthala w Słoneczniku. Coś, co by na pierwszy rzut oka wydawałoby się diametralną różnicą między głównymi bohaterami, blednie gdy wejdzie się w szczegóły. Choć tytułowa Złodziejka jest młodą Niemką, to przez zaangażowanie jej rodziny w ukrywanie Żydów, jej status jest podobny jak głównego bohatera Słonecznika: przebywającego w obozie koncentracyjnym dojrzałego Polaka.

Podobne problemy porusza autor posługujący się pseudonimem Władysław Orkan. To popularne rozwiązanie, gdy piszę się o czymś, co może budzić urazę wpływowych osób. Dwutomowe Nowele zebrane opisują życie Polaków w zaborze austriackim oraz wyzwania z jakimi na co dzień się zmagali. Można traktować te pozycje po prostu jako opis historii. Lepszym rozwiązaniem jest zobaczenie jak bohaterowie rozwiązali problemy podobne do Twoich.

To podejście pozwala wyciągnąć prawdziwą wartość z tekstów całkowicie fikcyjnych, np. literatury fantastycznej. Co prawda opisana przez Karolinę Mirosz w: Hanum. Droga do ocalenia okupacyjna warstwa przywódcza nie mówi po niemiecku, ale wyraźnie zaznaczają swoją nadludzką naturę. Problemy nastoletniej bohaterki są analogiczne do tych, jakie mają nastolatki z naszego świata. Proponowane w powieści rozwiązania mają szansę zadziałać i u nas.